Timur Beisembiev Anısına Uluslararası Konferans Bildirileri. Büyük Bozkırda İslam Medeniyeti

“Büyük Bozkırda İslam Medeniyeti. Seçkin Şarkiyat Alimi Dr. Timur Kasymovich Beisembiev (1955-2016) Anısına İthafen Okumalar” başlıklı konferansta sunulan 50 bilimsel çalışma bu kitapta yayınlandı. Konferans, Kazakistan Cumhuriyeti Eğitim ve Bilim Bakanlığına bağlı R. B. Suleimenov Şarkiyat Enstitüsü ile IRCICA tarafından Almatı’da, 30 Mart 2017’de düzenlenmişti. Kitabın başında IRCICA Genel Direktörü Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç’ın önsözü ile Enstitü’nün Direktörü, merhum Prof. Dr. Abdsattar Qazhy Derbissali’nin (1947-2021; İslam tarihi uzmanı, 2000-2013 döneminde Kazakistan Baş Müftüsü) konferanstaki konuşmasının metni yer alıyor.​

“Aral-Hazar Bölgesinde İslam Medeniyeti” başlıklı ilk bölümde bölgedeki anıtlar üzerine incelemeler bulunuyor. Çalışmalar ağırlıklı olarak Arapça kitabeleri bulunan eserlerin tespiti, kayda geçirilmesi ve ilk incelemesi üzerinde yoğunlaşıyor. Bu çalışmalarla 400 civarında anıt eser ve dinî yapılar kayda geçirilmiş bulunuyor. Bu eserlerin korunma durumu, bunlar hakkındaki mevcut çalışmalar ve bunlarla ilgili yapılması gereken incelemeler ve yayınlar üzerine tavsiyeler bu bölümde veriliyor.​

“İslam İncelemeleri” konulu ikinci bölümde Büyük Bozkırda İslam Medeniyeti hakkında son dönemlerde keşfedilmiş yazılı kaynaklar üzerinde duruluyor. Buradaki araştırma sonuçları tarih, arkeoloji, mühür bilimi, diplomasi, folklor, elyazmaları mirası gibi geniş bir uzmanlıklar yelpazesine yayılıyor.

Üçüncü bölümde çoğunluğu tanınmış Kazak tarihçi Timur Kasymovich Beisembiev tarafından incelenmiş bulunan, Kazakistan ve Orta Asya hakkındaki kaynakları ele alan “Tarih yazıcılığı” çalışmaları bulunuyor. Dördüncü bölümde “Timur Beisembiev’in akademik faaliyeti” başlığı altında, Beisembiev’in çeşitli alanlardaki çalışmalarını ve ilmî katkılarını anlatan altı makale ve ayrıca bir diğer makalede kendisinin biyografisi ve Büyük Bozkır hakkındaki, özellikle Hokand Krallığı hakkındaki yazılı kaynakları derlemeye, sınıflandırmaya ve incelemeye ayrılmış bir ömür boyunca oluşmuş son derece değerli arşivi üzerine etraflı bilgiler yer alıyor. Kitaptaki son makale Beisembiev’in kendisine ait: “Orta Asya (Çağatay) Türkçesi ve Orta Asya Farsçası– Kazak Hanlığının Yazılı Dilleri”.​

Beisembiev Orta Asya tarihi ve kaynakları alanında önemli bir uzmandı ve özellikle Hokand Krallığı (1710–1876) üzerine araştırmalarıyla tanınıyordu. Tanınmış yayınları arasında Hokand Yıllıklarının Açıklamalı Endeksleri ve Hokand Hanı Alimkul Amir-i Leşker’in biyografisi üzerine incelemesi bulunuyor.